یه ماه شده که من اینجام... راستش هنوز خودمو وفق ندادم... اینو میفهمم، کمی طولانیتر از حد انتظارم شد، اینو نمیفهمم. منظورم از وفق دادن "دوست" پیدا کردن نیس.. البته که دوست شدن با آدمها فرایند طولانیتری داره.
منطورم دوست شدن با اشیا س، با برنامه روزانه، با دانشگاه... توی اتاق احساس راحتی نمیکنم... توی تختم هم، شبها بیدار میشم بدون این که خواب بدی دیده باشم... آشپزخونه و دستشویی و حموم، بماند...
جا نیفتادم هنوز...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر