۲۷ مرداد ۱۳۹۲

-637-

نوشته شده در 28 دی‌ماه 1390


 آدم‌ها باس یه کارایی رو همچین سر صبر انجام بدن، بی این که به چیزی فکر کنن، یا عجله‌ای داشته باشن... آروم و بدون فکر. نگاشون که کنی، فکر کنی دارن مهم‌ترین کار دنیا رو می‌کنن، یا مساله خفن حل می‌کنن، در حالی که «هیچ» تنها چیزی‌یه که تو فکرشن... این یه جور استراحت مغزه، می‌دونی: فکردرد، درد این روزهای ماس...


هیچ نظری موجود نیست: