مثل شکلات کاکائوی تخته ای که می خوای برای کیک اماده کنی... با بخار آب، حرارت غیر مستقیم، آروم، آروم... آب می شه... شل می شم، نرم می شم، آب می شم... شاید بگی دست خودت هس!!! اره نمی گم دست خودم نبود، خواستم که آب شم.
یه وقتی دیدم که چند تا دنیای مختلف دارم، وقتی هر دنیا رو جداگانه زندگی می کنی و فاصله زمانی هس، خیالی نیس... اما وای به روزی که توی یه زمان کوتاه مجبور شی دنیاهای مختلف ت رو روی صحنه بیاری...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر