۷ تیر ۱۳۸۹

-271-


تاكسي‌نوشت ديگر (ناصر غياثي): معمولي، مثل خوندن يه وبلاگ روزانه‌نويس كه شايد از خوندنش هيچ هيجان خاصي حس نكني، اما از خوندش هم پشيمون نيستي...

همنوايي شبانه اركستر چوب‌ها (رضا قاسمي): با حافظه خنگي كه من دارم، هيچ عجيب نيس كه دوباره كتابي رو بخونم... اما اين‌بار با خودم فكر مي‌كنم چه "نويسنده روان‌پريش دوست داشتني‌يي!"


هیچ نظری موجود نیست: