زندگی خواه ناخواه میره... اسم شو بزاریم به جلو... زندگی خواه ناخواه به جلو میره... چه اشکالی داره برگردم و گاهی مزمزه کنم، نشخوار کنم... این سرعت دنیای مدرن رو دوس ندارم... عشاق سرعت رو نمیفهمم..." از همه چی زیاد زیاد خیلی میخوام... تا بینهایت" منو یاد دهن همیشه نیمه باز جوجه پرستوها میاندازه... جوجهها رو دوس دارم اما دهن همیشه نیمه باز ادم دنیای امروز رو نه... من طرفدار مکتب" آقا یاواش" م...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر