نه! به من نجاری نیومده...
اگرچه همه چی با تجربه بهتر می‌شه. با شکوندن دوباره پایه شکسته یاد می‌گیری که روجا همیشه میخ بزرگ و کت و کلفت چاره کار نیس... بلکه باعث می‌شه چوب خشک شده از وسط محل میخ کوبی دوباره بپوکه... شکر خدا، فعلن که به کمک سه تیکه چوب بجای تکیه‌گاه و دست کم ده تا میخ کوچیک و بزرگ و یاجوج ماجوج شدن شکل و شمایل، مبل بیچاره سرپاست. بماند ناخون‌های خراش‌خورده و رنگ پریده من که هنوز کیفم از رنگ‌امیزی‌اش کوک کوک نشده بود... به قول شادان: کی گفت من شوهر نمی‌کنم؟!!!
۱ نظر:
خدا کنه همه مبلمان خونت از وسط نصف بشه.پایه گل میزها هم تکه تکه بشه.لوسترا, لوسترا رو بگو.الاهی همه لامپهاش بسوزه.D-:
ارسال یک نظر